3 puan üç noktalı – BÜLENT TİMURLENK

Son maç bir referans ise Mourinho evinde golsüz berabere biten ve kendisince istediğini aldığı maçtaki dizilişi ve oyuncu tercihlerinden o kadar memnun kalmış ki dün yine aynı tercihlerle başladı. Ortanın solunda Szymanski, defans üçlüsünde Yusuf. Kostic’in kulübede olması, Tadic’in forvet arkasına geçmesi ve Dzeko’nun 11’e dönmesi. Göztepe ligin flaş ekibi ama deplasmanda kazandıkları maç sayısı Beşiktaş maçıyla sınırlıydı. Dikine oynayan, pas kalitesini önemsemeyen ve bunu atletizmle bertaraf etmeye çalışan bir ekip. F.Bahçe’ye ön alan baskısıyla nefes aldırmadılar. Amrabat üzerine kurdukları baskıdan oyun kuramayan F.Bahçe’de kanatlara top gitmiyor, takım kendini rakip sahaya atamıyordu. F.Bahçe’nin rakip ceza sahasına sadece 4 kez girebildiği, cılız bir hücumla bitirdiği ilk yarıda golü bulan ama 3 net pozisyonu harcayan Göztepe, 2. yarıda bedelini ödedi. Mourinho dörtlü defansa dönüp, kanada Maxi’yi alıp, Szymanski’yi iki santrforunun arkasına yolladı. Göztepe defansının hediyesi ilk golde F.Bahçe rakibini sarstı, 10 kafa golü atmış ev sahibi, Nesyri ile ikiyi bulduğunda Mourinho’nun takımı, rakibini ringe serip saydırdı ama İzmir ekibi 2 dakika sonra Oğuz’un jeneriklik golüyle 9 dakikada nakavt oldu. Çıraklıktan kalfalığa tırmanan Göztepe’ye tribünlerle birlikte usta tokadı… Mourinho yanlışlarla başladığı maçı doğrularla bitirdi ama iki görkemli stoper transferinin ardından Lyon maçı sonrasındaki cümleyi tekrar not düşüyorum: “Yaratıcılığı Tadic’e bağlı takım, o vasat futbol oynadığında ne yapacak?” 3 puan üç noktalı, oyun ise bir ünlem, iki nokta…